Childhood Friends, Lifetime Lovers

 Chapter 1

“Happy birthday, happy birthday, happy birthday to you!” They were all singing before she blew her 7 candles on top of her chocolate birthday cake. Rachelle was very happy on her 7th birthday dahil finally ay binigyan sya ng birthday party ng parents nya. She invited all her classmates sa bahay nila kasama si JB, ang anak ng kumari ng mamay nya. Officemates ang mama ni Rachelle at ang mommy ni JB at magkaibigan din ang mga father nila so whenever there were occasions either at Rachelle’s or JB’s house, palagi silang invited.
Makulit na bata si JB and when she saw one of Rachelle’s gifts that he liked, inagaw nya ito kay Rachelle at naiyak si Rachelle. Both mothers laughed when they saw it.
“Mare, ano kaya kung magkakatuluyan itong mga anak natin? Hahaha!” Biro ng mommy ni JB.
“Oo nga, bagay naman sila dahil mga cute. Pero sa tingin ko parang hindi magkakasundo ang dalawang yan dahil puro mga bunso.” Sagot ng mama ni Rachelle at nagtatawanan sila.
 
They both went to the same school when they were in high school kaya mas lalong naging close friends sila. They both liked arts but mas magaling sa painting si Rachelle. On their first year until third year they were on same classroom section and they always helped each other with their assignments and projects. Mas matalino si JB sa academics kaya he helped Rachelle more often at kahit palaging nagtatalo sila sa kahit na anong bagay ay they always end up caring for each other.
“Rach, sabay na tayo mag-lunch later.” Sabi ni JB  as they went inside their classroom for their first subject.
“Sa canteen ako magla-lunch, hindi ako nakapagdala ng baon ko late na kasi ako nagising kanina.” Sagot ni Rachelle.
“Huwag na, nagluto si mommy ng masarap na ulam at pinadalhan ka.” Sabay kindat sa mata nya. 
“Really? Malilibre na pala ang lunch ko today.” Biro ni Rachelle.
Sa sobrang close nila ay palaging napagkamalang boyfriend ni Rachelle si JB at tinatawanan nya lang ito. Naiinggit ang mga girls sa kanya dahil sa napaka-gwapo ni JB, matalino, at magaling pa sa basketball but she just can’t imagine how it would be having JB as her boyfriend dahil parang kapatid na nya ito. Medyo boyish din kasi si Rachelle kaya hindi pa pumasok sa vocabulary nya ang pagkakaroon ng boyfriend or kahit na crush.  But as they aged up, JB started to have special feelings for Rachelle not because she is pretty and sexy but because she has personalities and attitude that he admired most, at higit sa lahat masyadong malambing si Rachelle sa kanya na halos lahat ng hinihiling nito ay pinagbibigyan nya.
“Pwede bang sabay tayo mag-homework bukas sa Algebra para kokopya ako sa answers mo?” Lambing nya kay JB after class on a Friday.
“Sure, basta may bayad.” Biro ni JB.
“Ano??? Pambihira! Sige na nga magkano?” Naiinis na tanong ni Rachelle.
“Isang halik lang.” Biro ni JB. At sinapak sya ni Rachelle sa braso sa dala nitong mga books.
“Pag hindi mo ako pinapa-copy ng homework mo hindi na kita kakausapin kailanman.” She warned her and hurried outside the school campus at hinabol sya ni JB.
“Joke lang! Ikaw naman! Puntahan nalang kita sa bahay mo bukas para sabay na tayo mag-homework, okay?” Sabi ni JB.

Chapter 2

On their fourth year high school ay nagkahiwalay na sila ng section dahil biglang bumaba ang grades ni JB because he had been negatively influenced by his circle of friends. Hindi na naging seryoso sa studies si JB and Rachelle always reminded him about it. Nagalit ang mga parents ni JB dahil hindi na nya ma-maintain ang pagiging top ten nya at kinausap si Rachelle na isusumbong sya pag nakikita syang nagbubulakbol. Hindi naman ito palaging nababantayan ni Rachelle because they were not on the same class section already. Naiinis na rin si Rachelle dahil hindi na sya palaging natutulungan sa mga homeworks niya.
 
"JB, can you help me sa take home activity natin sa Physics? Wala ka bang lakad bukas?" Sabi ni Rachelle habang inaabangan syang makalabas sa classroom nya on that Friday afternoon noong uwian na.
"Hmmm, mas mahal na ang bayad ko ngayon dahil hindi na tayo magkaklase." Biro na naman nya kay Rachelle.
"Nakakainis ka talaga! Ano na naman ba ang bayad ngayon ha?" Naiinis na tanong ni Rachelle habang sabay silang naglalakad palabas ng gate ng school.
"Papayag ka na maging girlfriend ko." Biro ni JB pero mukhang seryoso at mas lalong nainis si Rachelle sa narinig nya.
"What??? Are you crazy? Akala ko bestfriends tayo habang buhay. Dyan ka na nga at huwag mo na akong kausapin.” Galit na sabi ni Rachelle.
She left him at nagmamadaling sumakay ng jeep pauwi dahil hindi sya nasundo ng kuya nya at nag-commute nalang sya. Hinabol sya ni JB pero umalis agad ang jeep na sinakyan nya.
The next day, Saturday at walang pasok, JB went to Rachelle's house gamit ang motorcycle ng daddy niya dahil hindi naman strict doon sa bayan nila kaya pwede syang magdrive kahit minor pa sya at walang lisensya. Tinanong nya ang mamay ni Rachelle kung nasaan ito at sinabing nasa kwarto natutulog. She was having a nap on that afternoon at nagpaalam si JB na pumasok sa kwarto ni Rachelle. Madalas naman talaga syang pinapasok ni Rachelle sa kwarto nya lalo na if they will do their homeworks or projects together. She was sound asleep nang pumasok si JB and he stared her long enough and realized that he was really falling in love with his best friend. He sat beside her and softly pinched her nose at nagising si Rachelle.
"Di ba sabi ko huwag mo na akong kausapin?" Naiinis na sabi ni Rachelle at tumalikod kay JB habang nakahiga pa and tried to get back to sleep.
"Tutulungan na nga kita sa Physics, eh. Ikaw talaga hindi ka na mabiro. Wake up sleepy head." Kinulit nya si Rachelle at pinisil uli ang ilong nito.
Rachelle tried to hide her face sa ilalim ng unan pero kiniliti sya ni JB sa may kili-kili dahil alam nyang nakikiliti talaga si Rachelle dito at biglang tumayo ito at natawa.
“Isa pa at sapakin na kita talaga!” Sabi ni Rachelle at natatawa lang si JB.
“Mag-homework na tayo at may pupuntahan tayo after.” Sabi ni JB.
“Saan?” Tanong ni Rachelle.

Chapter 3

He brought Rachelle to his favorite spot in an undeveloped beach and they sat down on the seaside watching the sunset.
“Rach, would you believe me ba na gusto kitang ligawan? Ayoko nang hanggang best friends lang tayo, I want more than that.” Seryosong sabi ni JB.
Rachelle was speechless for a moment. Then she smiled, “Seryoso ka ba talaga? Hindi ka ba nagsasawa sa akin na halos magkadikit na ang bituka natin? Baka naman napagtripan mo lang ako for experience purposes kung sakaling papayag ako, ano?” Nakatawang sabi nya.
“Pambihira ka talaga!” May halong inis na sabi ni JB. “Can’t you see how much I care for you? Parang balewala lang yata lahat ng pagki-care ko sa ‘yo at napaka-unfair mo. Ano bang gagawin ko ha para maniwala ka?”
JB looked so dismayed but Rachelle was only smiling and asked him, “Maniwala saan?”
“Alam mo nakakapikon ka na talaga.” Malungkot na sagot ni JB sa biro nya. “Pwede bang kausapin mo naman ako ng seryoso?”
“Naguguluhan ako sa ‘yo eh. Ano bang paniwalaan ko?” Sabi ni Rachelle.
“Na mahal nga kita!” Sabi ni JB na nakatitig sa mga mata ni Rachelle at naghihintay ng sagot. “Ano? Do you believe me ba na love nga kita? Hindi lang love bilang best friend kundi ‘yong love na gusto kong ipadama sa ‘yo dahil gustong-gusto kita. Hindi ba mas maganda ang foundation natin dahil mag-bestfriends tayo, magkababata tayo, at malay mo tayo rin ang magkakatuluyan sa huli.”
“Pwede bang dahan-dahan ka naman dyan at nakakabigla ka. Tatapusin muna natin ang high school bago pumasok sa ganyang bagay. Hindi pa ako handang magka-boyfriend, at lalo na kung ikaw. Madami kayang girls ang nagka-crush sa ‘yo sa school. Wala ka bang nagustuhan dyan sa school natin kahit man lang isa?” Sabi ni Rachelle.
“Bakit mo ba ako ipagpilitan sa iba na hindi ko gusto. Ikaw ang gusto ko eh. Matagal na kitang gustong maging girlfriend napakamanhid mo lang.” Parang may pagtatampo ang salita nya na nakatitig sa sunset. “Ano, sasagutin mo ba ako or paaasahin sa wala?”
“Pag naging Valedictorian ka sa graduation natin sasagutin kita.” Nakangiting sagot ni Rachelle at tumayo. “Let’s go na it’s getting dark na.”
“Really? Tsina-challenge mo ako ah.” Tumayo na rin si JB at inakbayan si Rachelle habang papunta sila sa kanyang motorsiklo para umuwi na, "Talaga lang ha pag naging Valedictorian ako sasagutin mo ako? Paano kung hindi ko maabot yan wala na ba akong pag-asa?"
"Eh, di tingnan nalang natin." Sabi ni Rachelle na natatawa pa rin because she didn't expect this to happen. Alam naman nyang medyo mahihirapan si JB dahil hanggang top 3 lang ang naabot nya dati sa classroom ranking nila.
"Masyado mo naman akong pahihirapan nyan. And if you truly love me na rin eh wala na dapat condition yan kungdi kusang loob mo akong sasagutin, di ba?" Sabi ni JB.
"Eh kung ayaw mo di huwag nalang. Hindi naman kita pinipilit ah." Binibiro pa rin nya si JB. "At saka para hindi ka na masyadong nalolong dyan sa pagbabarkada mo at hindi na natutuwa ang parents mo." Paalala nya kay JB.
At umuwi na rin sila sakay sa motorsiklo ni JB at nang biglang umulan. Basang-basa silang dalawa nang makarating sa bahay nina Rachelle at nagalit ang papa nya dahil gabi na at baka magkasakit pa si Rachelle.
"Saan ba kayo galing ha at baka lagnatin ka nyan?" Sabi ng papa ni Rachelle.
"Papay may pinuntahan lang po kami saglit at naabutan kami ng ulan sa daan. Maliligo nalang po ako." Paliwanag ni Rachelle.
"Pasensya na po papay at naabutan kami ng ulan." Sabi ni JB.
Nang gabing iyon ay hindi makatulog agad si Rachelle. Iniisip nya ang panliligaw ni JB sa kanya. She still can't believe it dahil parang brother lang talaga ang turing nya kay JB pero kinikilig na rin sya. They were both sixteen years old na rin and it never occurred in her mind on having a boyfriend, kahit crush nga ay wala sya.

Chapter 4

Intramurals came in their school and Rachelle wanted to join the girl's basketball team. She went to JB’s house one Saturday afternoon para magpraktis ng basketball at dahil may maliit na Basketball court si JB sa bakuran nila.
“Tita, nandyan po ba si JB?” Tanong nya sa mommy ni JB.
“Nasa room nya natutulog yata puntahan mo nalang.” Sabi ng mommy ni JB habang nanood ng TV with JB’s dad sa living room nila.
She knocked on JB’s room at nagulat nang buksan ni JB ay nakatapis lang ng towel and just came from the shower.
“Ay naku! Magbihis ka nga muna!” Sabi ni Rachelle na biglang tumalikod at natawa.
Hinila sya ni JB papasok, “Achusss! Ang arte mo. Hindi naman ako nakahubad. Sandali lang magbibihis na nga ako.”  Humiga si Rachelle sa bed ni JB at tumalikod nalang at tinawanan lang sya ni JB.
Masaya silang nagpraktis at nagkakatuwaan at minsan ay nanunukso si JB. Nang pawisan si Rachelle ay pinunasan nya ang likod nito at nakita ito ng mga parents ni JB.
“I think girlfriend na yata ni JB si Rachelle, ano sa tingin mo daddy?” Tanong ng mommy ni JB sa daddy nya habang nakatingin sa kanilang dalawa sa may bintana. "I'd be so happy kung magkatuluyan tong dalawa."
During the Intramural day ay very supportive si JB sa game ni Rachelle. Nanood sya at dinalhan nya ng water at towel si Rachelle. Nakilig naman ang mga classmate ni Rachelle sa kanila at naniwala na sila na talaga. Tinawanan lang ito ni Rachelle. Noong si JB naman ang naglaro ng basketball ay supportive din si Rachelle at dinalhan nya na rin ng water and towel si JB. Kasama ni Rachelle ang dalawang closed friends na classmates nya habang nanood ng game ni JB at tinutukso sya ng mga ito dahil nakikiligan sila sa kanilang dalawa ni JB.
“Rach, bagay na bagay talaga kayo ni JB. Ang daming naiinggit sa ‘yo.” Sabi ni Mary.
“Oo nga Rach, kelan ba naging kayo? Hindi mo man lang kini-kwento sa amin ha.” Sabi naman ni Natalie.
Tinawanan nya lang silang dalawa, “Manahimik nga kayo dyan. Hindi ko ‘yan boyfriend. Para namang ngayon nyo pa lang kami nakitang close, eh mas close pa nga kami dati noong ka-section pa natin sya at ngayon ay nasa section 2 na sya hindi na kami masyadong nagkakasama. Para naman talaga kaming kambal tuko nyan.”
“Hindi Rach, ibang-iba sya ngayon sa ‘yo parang masyado syang sweet at napaka-caring compared before, ano?” Sabi ni Mary. “I think na-develop na siguro ang maganda nyong samahan.” Tukso nya kay Rachelle.
“Oo nga because the girl is now a lady, and the boy is now a man.” Sabi ni Natalie at nagtawanan silang tatlo.
Namumula ang pisngi ni Rachelle dahil nahihiya syang aminin sa mga friends nya na nangliligaw na nga talaga si JB sa kanya pero nako-cornyhan pa rin sya.

Noong JS Prom naman nila ay kinuhang Senior King and Queen silang dalawa but Rachelle declined because she hated to wear a gown. Ayaw naman ni JB pumayag maging Senior King kung hindi rin lang si Rachelle ang makakapartner nya. Kinulit nya si Rachelle na pumayag at nang magpatulong uli sa kanya ng homework he used it as a bargain para pumayag na syang maging kapartner nya as Senior Queen. At napilitan si Rachelle.
Dancing into the tune of King and Queen of Hearts by David Pomeranz, masayang-masaya si JB and kept whispering to Rachelle’s ears, “Wala nang chance ang ibang boys dyan kasi akala nila boyfriend mo na ako eh.” Biro nya.
“Ay ewan ko sa ‘yo. Kung hindi lang ako nahihirapan sa Trigonometry natin hindi ako nakasuot ng gown ngayon. Ang kati-kati…at saka pwede bang mag request ng disco music? Sabihin mo nga kay madam palitan ng disco ‘yong music.” Sabi ni Rachelle na nako-conscious sa suot nyang gown. At tinawanan nalang sya ni JB.

Chapter 5

Nagsusumikap sa pag-aaral si JB para maging Valedictorian at natutuwa naman ang parents nya at pati na rin si Rachelle dahil bumalik na uli sa pagiging top ten si JB. A week after the final exam ay excited si JB malaman ang ranking nya but he was disappointed when the teacher announced that he was only a Salutatorian while Rachelle was on the top 10. Naiinis si JB dahil ilang points lang ang lamang ng Valedictorian sa kanya. Sa sobrang inis nya ay umuwi sya agad on that day at hindi nya pinansin si Rachelle. Hindi nya muna kinausap si Rachelle for a few days at dahil wala na rin silang formal class as they were already preparing for their graduation. Hindi naman alam ni Rachelle ang gagawin nya at nahalata nya agad na hindi na sya pinansin ni JB at hinayaan nya nalang muna ito.
A week before graduation at nang hindi pa rin kinakausap ni JB si Rachelle kahit sa telephone call ay naiinis na sya. She planned to visit JB sa house nila on weekend para kausapin. Nasa kwarto lang daw ito palagi sabi ng mommy nya at nagpapatugtog ng music na malakas nang dumating si Rachelle. Kumatok sya ng malakas para marinig.
“So, ayaw mo na talaga akong kausapin hah?” Sabi agad ni Rachelle nang binuksan ni JB ang pintuan.
Tahimik lang sya habang pinapapasok si Rachelle sa room nya.
“Pahinaan mo nga ‘yan masyadong malakas.” Sabi ni Rachelle na naiingayan sa lakas ng music ni JB.
Pinahinaan naman ito ni JB. “Ano bang kailangan mo?” Kalmadong tanong ni JB.
“Dinideadma mo na kasi ako eh. Ano bang kasalanan ko at hindi mo na ako kinakausap?” Sabi ni Rachelle na parang nagtatampo as she sat down on his bed. Tahimik pa rin si JB. “Hoy, kausapin mo naman ako.” Pakikiusap ni Rachelle.
JB just smiled back at her na parang natutuwa na nakikiusap si Rachelle sa kanya sa pagiging tahimik nya. Feeling nya nakaganti na rin sya kay Rachelle na pinapahirapan sya and now she’s begging him to talk to her.
“Ano bang course kukunin mo? Sabay tayong mag-enroll sa University after graduation.” Sabi ni JB habang naghahanap ng ibang disc na ipapalit sa pinapatugtog nya.
“Iniiba mo ang usapan eh.” Sabi ni Rachelle with a sad face at lalo na syang naiinis this time.
“Eh, ano ba dapat ang pag-usapan natin?” Sabi ni JB.
“Hay naku, Juan Bernardo! Ewan ko sa ‘yo, uuwi nalang ako.” Tumayo na sana sya palabas and JB grabbed her right hand. Tinatawag niya si JB ng Juan Bernardo pag naiinis sya kahit na John Bernard naman ang tunay nitong pangalan.
“Mino-murder mo naman ang pangalan ko… Hindi mo kasi ako matiis ano?” Sabi ni JB na nakangiti at hinila si Rachelle pabalik sa bed nya para maupo uli. “Alam kong talo ako sa usapan natin that’s why I’m so disappointed and you knew it. I did my best naman pero hanggang doon lang ang nakayanan ko. But I’m not losing my hopes na mababago pa rin ang isip mo one day.” Sabi nya as he was holding her hands and staring at her eyes. Niyakap sya ni Rachelle bigla.
“I’m so happy kasi kahit na top 2 ka lang eh. Di bale na kung hindi ka top 1, masaya na ako.” Sabi ni Rachelle habang yakap-yakap si JB.
“Pero wala naman akong mapala dito eh. Hindi ko makukuha ang matamis mong ‘oo’ na inaasam-asam ko.” Parang nagtatampo na rin si JB.
“Can you just please give us enough time? Darating din tayo dyan at the right place and the right time, di ba? Basta huwag ka lang magbabago, walang magbabago sa atin. Masaya naman tayo di ba?” Sabi ni Rachelle na natatawa pa rin sa situation nila.
“Pero iba pa rin kasi ‘pag naging girlfriend na kita.” Sabi ni JB.
“Basta you just wait nalang sa right time na handa na ako. Hindi pa talaga kasi ako handa ngayon eh. At parang hindi pa rin kasi nagsi-sink in sa akin na liligawan mo ako dahil para tayong aso’t pusa, hahaha!” Biro ni Rachelle. “Malapit na rin pala ang birthday mo ah. Dahil marami kang naitulong sa akin bibigyan kita ng regalo kahit na anong gusto mo basta huwag lang masyadong mamahalin. Anong gusto mo?”
“Wala akong ibang gusto kundi yang matamis mong ‘oo’ lang, okay?” Sabi ni JB.
“Eh saka na nga. Basta hintayin mo lang ang tamang panahon…uuwi na ako baka hinahanap na ako sa amin.” At tumayo na si Rachelle para aalis.
“Let’s eat muna nagugutom ako. May niluto si mommy pangmeryenda. Ihatid na kita after we eat, okay?” Sabi ni JB.

Chapter 6

Natanggap na rin ni JB na kailangan nyang magtyagang maghintay sa tamang panahon kung kailan handa na si Rachelle pumasok sa relationship. Sabay silang nag-enroll ng Architecture course sa University sa kanilang lungsod na 30 minutes ang byahe galing sa bayan nila. Natuwa na rin si JB dahil magkakasama pa rin sila sa college. Nang mahirapan si Rachelle sa Architecture ay nag-shift sya into Interior Designing a year after. They still saw each other everyday dahil nasa iisang department pa rin sila. Kinukulit pa rin sya ni JB paminsan-minsan kung kelan sasagutin pero hindi pa rin handa si Rachelle. Masyado na rin silang busy sa college life kaya hindi na rin nagpupumilit si JB. Minsan sabay silang uuwi at minsan hindi dahil sa different schedules nila. Noong vacant silang dalawa ay sabay silang naglunch sa cafeteria.
“Debut mo na pala next month.” Sabi ni JB while they were having lunch.
“Oo nga pala, magpa-party si mamay at ikaw daw ang partner ko.” Sabi ni Rachelle.
“Bakit, may iba pa bang choice? Hahaha!” Biro ni JB.
“Meron, si papay or si kuya.” Sabi ni Rachelle.
“Naku! Dapat pag debut mo special someone ang partner mo.” Sabi ni JB.
“So, special someone ka talaga ha?” Sabi naman ni Rachelle.
“Bakit? Ano ba talaga ako sa buhay mo? Napaka-unfair mo talaga. Ikaw, special ka sa buhay ko pero ako balewala mo lang pala.” Pagtatampo na sabi ni JB.
“Joke lang! Ikaw naman. Sige na nga special someone na nga kita… Ayokong mag debut party sana pero nagpupumilit si mamay eh. Gusto ko informal party nalang.” Sabi ni Rachelle.
"Gusto ko nang Hawaiian theme, ayokong naka-gown. Then sa resort ang venue." Sabi ni Rachelle.
"Kahit na anong theme at kahit na saang venue basta ako ang partner mo, okay?" Sabi ni JB.
 
At natupad ang pangarap nyang Hawaiian themed debut party doon sa resort na gusto nya. She looked so sexy in her two-piece attire na nakabalot ang sexy mini-skirt over her bikini. Kasama sa 18 roses nya ang 3 kuya nya, her cousins, even JB's dad and her papay, and her special someone na si JB na binigyan sya ng magandang bouquet of 18 red roses and gave her a necklace na may pendant R as his birthday gift. They were dancing as JB was his last 18th rose at napansin ng mga parents nila na parang nagkakamabutihan na silang dalawa sa sobrang closeness nila.
“Alam mo ba ang difference kung naging girlfriend na kita ngayon?” Tanong ni JB as he kissed Rachelle’s temple as they were dancing.
“Hindi. Bakit?” Tanong naman ni Rachelle.
“Kasi… dapat sa lips na kita hinalikan at hindi lang sa noo dahil birthday mo.” Nakangiting sabi ni JB.
“Hay naku, John Bernard. Tumigil ka nga dyan. Maraming nakatingin sa atin ngayon ha.” Sabi ni Rachelle.
“I don’t care. ‘Yong mga parents natin ang alam nila girlfriend na kita. Hindi lang nila alam na nagpapakipot ka pa rin sa akin hanggang ngayon eh.” Biro ni JB.
“Sira ka talaga! Hindi ako nagpapakipot ano, I’m just waiting for the right time kung kelan ako handa, okay?" Naiinis na sagot ni Rachelle.
At masayang-masaya sila na nagsasayawan at ang ibang guests ay nag-night swimming na rin doon sa resort.
 
"Anak, girlfriend mo na ba si Rachelle?" Tanong ng mommy ni JB when they got home after the debut party.
"Not yet po mom. Bakit nyo po naitanong?" Sagot ni JB sa mom nya.
"I just noticed na parang more than best friend na ang sweetness mo sa kanya. Matutuwa kami ng dad mo 'pag si Rachelle ang makakatuluyan mo." Nakangiting sabi ng mom nya.
"Matagal ko na syang nililigawan eh pero hanggang ngayon nagpapakipot pa rin." Biro ni JB. "But seriously mom, hindi pa kasi sya handa kaya nirerespeto ko ang decision nya na hintayin ko raw ang tamang panahon. Masaya naman kami kaya hindi ko na muna sya pinipilit." Sabi ni JB.

Chapter 7

Sa sobrang busy sa college life nila ay minsan nalang nagkikita sina JB and Rachelle. Lalo na when they were graduating at sobrang busy sa thesis nila pero patuloy pa rin ang kanilang communication. Nasa Dean’s list din kasi si JB at gusto nyang ma-maintain iyon. 
One day nagkita sila Rachelle at Mary sa campus, yong isang close friend ni Rachelle sa high school. Sa Manila kasi nag-aaral si Mary kaya ng makabakasyon saglit ay binisita ni Mary ang pinsan nya na doon din nag-aaral sa school ni Rachelle. Pinakilala ni Mary si Rachelle sa pinsan nyang si Norman na Civil Engineering ang course. When he first met Rachelle ay nagustuhan nya agad and he asked Rachelle’s number from Mary.
“Naku Rach, crush ka pala ng pinsan ko. Can I give him your phone number?” Sabi ni Mary nang tinawagan si Rachelle sa phone nya nang gabing iyon after they met.
“Talaga? Sure, why not? Hahaha!” Biro ni Rachelle.
“Hindi ba magagalit si JB pag nalaman nya?” Sabi ni Mary.
“Ba’t naman sya magagalit?” Tanong ni Rachelle.
“Akala ko ba boyfriend mo si JB at baka magseselos ‘yon.” Sabi ni Mary.
Natawa si Rachelle, “Hindi ko nga sya boyfriend.”
Rachelle realized that she has not dated any men other than JB. So naisipan naman nyang mag-explore para masusukat nya sa sarili nya kung mahal nga ba nya talaga si JB or may hinahanap syang ibang klaseng attention sa isang admirer. Mula nang makuha ni Norman ang number nya ay madalas itong nagte-text at tumatawag sa kanya. One time ay inabangan nyang matapos ang last subject ni Rachelle para sabay silang umuwi.
“Hi Rachelle.” Sabi ni Norman habang inaabangan sya sa labas ng classroom.
“Hi, kanina ka pa?” Nahihiyang tanong nya. Naiilang sya dahil first time nyang ma-experience magkaroon ng suitor na susundo sa kanya.
“No, mga 20 minutes lang. Are you hungry? Can I invite you for a dinner muna?” Sabi ni Norman.
"Huwag na. Sa bahay nalang ako magdi-dinner." Sabi naman ni Rachelle dahil nahihiya sya.
"Sige na please. Hindi naman tayo magtatagal kasi baka pagagalitan ka ng parents mo pag ginabi tayo." Sabi ni Norman.
"Hindi naman pero huwag ka na kasing mag-abala." Nahihiya pa rin sya.
"I would insist. Please?" Pangungulit ni Norman sa kanya.
 
At pumayag nalang syang magdinner sila ni Norman sa isang restaurant nang gabing iyon. Masarap naman kausap si Norman pero naninibago sya at ngayon lang talaga sya naka-experience na makipag-date sa ibang lalaki. After dinner ay inihatid sya sa bahay at hindi na nya ito pinapapasok dahil magtataka pa ang parents nya kung bakit iba ang kasama nya at hindi si JB na nakasanayan na nilang palagi nyang kasama. The next day Norman called and invited her again for a date this weekend. Hindi na sya nasundo ni Norman dahil maaga natapos ang klase nya while gabi na natapos si Norman.
Sinundo sya ni Norman sa bahay nila on Saturday afternoon pero pinahintay nya lang sa labas at hindi pinapapasok uli si Norman. Napansin naman ng family ni Rachelle na ibang car ang sumundo sa kanya at sigurado silang hindi ito si JB. Tinukso sya ng mga brothers nya na may bago syang suitor. Sinabihan nya ang family nya na friend lang ito at may pupuntahan sila. They just had dinner in a seafood restaurant in a beach resort and with an acoustic band so Rachelle enjoyed the night.

Chapter 8

Last semester na nila at ga-graduate na sila sa March, pati na rin si Norman kaya hindi na muna ni Rachelle pinagtutuonan ng pansin ang panliligaw ni Norman sa kanya. Mas lalong sobrang busy si JB dahil sa thesis nya at pangarap nyang ma-maintain sa Dean's list. Tinatawagan nya nalang palagi si Rachelle kung nami-miss nya.
Malapit na ang December at ikakasal ang sister ni JB kung saan bride's maid si Rachelle at partner nya si JB as one of the groom's men. 
Noong ikinasal din ang dalawang kuya ni Rachelle ay sila ra ring dalawa ang partner sa entourage as bride's maid and groom's man. 
Pinuntahan ni JB si Rachelle sa bahay nila para ibigay ang invitation card ng Ate Nicole nya at dahil na-miss nya na rin si Rachelle. It was Saturday afternoon at nasa kwarto si Rachelle kausap si Norman on the phone nang biglang pumasok si JB at nagulat sya. Bigla nyang pinatay ang phone.
"Aba, long time no see ah." Biro nya kay JB.
"Sino yong kausap mo?" Tanong ni JB.
"Classmate ko... Next Saturday na pala ang kasal ni Ate Nicole ano? Hindi ko pa pala nasukat ang gown ko." Sabi ni Rachelle.
"You call the boutique on Monday daw if pwde nang isukat. Sasamahan na kita if pwede na so I can get my barong na rin... Na-miss kita ng sobra kaya lang napaka-busy ko. Nag OJT na rin kasi ako doon sa construction firm ng friend ni dad." Sabi ni JB habang umupo sa bed sa tabi ni Rachelle.
"Really? How nice naman. Saka nalang ako mag OJT after graduation para hindi ako mapressure." At nang biglang tumawag uli si Norman at nakita ni JB ang name nito na nagfa-flash sa screen sa phone ni Rachelle na nilagay nya sa bed sa tabi nya. Kinabahan si Rachelle at hindi sinagot ang phone at hinayaan lang mag-ring.
"Who's Norman?" Biglang nakasimangot ang mukha ni JB.
"Ah, schoolmate ko." Nalilito sya kung anong sasabihin.
"Ba't hindi mo sagutin?" Nagdududa na si JB sa caller nya.
"Hayaan mo na." Sabi ni Rachelle.
"Baka manghiram ng notes or magtanong ng assignment or project, bakit ayaw mong sagutin?" May halong selos na ang tunog sa salita ni JB. Tahimik lang si Rachelle at hindi alam ang gagawin.
"Pag hindi mo sagutin ‘yan ako ang sasagut." Muntik na nyang maagaw ang phone ni Rachelle at dahil kinuha agad ito ni Rachelle and put it under the pillow.
"I think I deserve some explanation here." He looked pissed this time and seryoso sa sinabi nya. "Pinapaasa mo ako ng ilang taon tapos ngayon may biglang Norman ka sa buhay mo? Boyfriend mo na ba yang Norman na yan ha?" Medyo galit na si JB sa sinabi nya.
"No, of course not!" Sabi agad ni Rachelle. "Cousin ni Mary yan pinakilala lang sa akin kasi nasa Engineering department lang naman sya."
"Nangliligaw ba sa 'yo 'yan? At nagpaligaw ka naman?" Galit na sabi ni JB.
"Hindi ko naman sya binigyan ng panahon eh, dahil busy rin ako. At saka hindi ko rin sya gusto... Nagseselos ka ba?"
"What do you think?" Tinapon ni JB ang invitation card sa bed at biglang lumabas.
"JB, wait!" Sigaw ni Rachelle. "JB!" Hinabol nya si JB sa labas pero nagmamadaling sumakay ito sa motorsiklo nya at umalis agad. Napansin ito ng mga parents ni Rachelle.

Chapter 9

She sent text messages to JB dahil hindi sinasagot ang mga tawag nya. Kinuha nya na nalang ang gown nyang mag-isa dahil hindi na sya sinasagot ni JB sa tawag at mga text. Sa araw ng kasal ni Nicole ay hindi pa rin sila nagkikibuan. During the wedding entourage they both walked down the aisle na walang kibuan. JB can't help but admire how beautiful Rachelle was on that day and he kept thinking about her walking down the aisle on their own wedding someday if magkakatuluyan nga sila. Hindi pa rin mawala sa isip nya ang takot na baka maagaw ng iba si Rachelle dahil may ibang suitors na ito.
Hindi naman nagpapaapekto si Rachelle dahil alam nyang hindi rin sya matitiis ni JB. Hinintay nya nalang itong mag cool down sa galit nya at pwede na nyang kausapin. Masaya silang nagsasayawan at nagkakantahan with JB's cousins during the wedding reception. Nang hindi matiis ni JB ay tinawag nya si Rachelle para kausapin.
"Rach!" He called her twice dahil sa lakas ng disco music. Nang lumingon ay suminyas si JB na lumabas sila saglit sa convention hall ng hotel.
Lumapit si Rachelle sa kanya, "Akala ko ba habangbuhay mo na akong hindi kakausapin."
"Can we talk, please? Dito sa may lobby kasi ang ingay sa loob." Pakiusap ni JB. They both went outside near a huge glass window sa may lobby sa labas ng convention hall. JB kept staring at her face.
“Sorry kung nagalit ako sa ‘yo. Hindi ko maiwasang magselos. At alam mo naman na hindi kita matiis kung hindi mo ako kinikibo lalo na today na dapat masaya tayong dalawa.” Sabi ni JB.
“Kalimutan mo na nga ‘yon. Binastid ko na si Norman, okay?” Biro ni Rachelle.
“Talaga lang ha?” Sabi ni JB. “Pwede ba huwag ka nang magpapaligaw ng iba para hindi ako magseselos?”
Natawa lang si Rachelle. “Halika na nga sa loob para mag-enjoy tayo. It’s your Ate’s wedding day so you should be enjoying.”
Inayos ni JB ang buhok ni Rachelle sa may tenga, “You look so beautiful today.”
“Huwag kang OA dyan, let’s go get inside na, okay?” Hinila nya si JB papasok sa loob to join them dancing and singing pero hindi mahilig si JB na sumayaw. He just sat down instead drinking a bottle of beer while watching Rachelle and his family and cousins dancing. Sumali na rin ang Ate Nicole nya at hinila din si JB para sumali pero ayaw nya. Lumapit ang pinakabunsong kuya ni Rachelle kay JB at umupo sa tabi nya at nag-iinuman nalang silang dalawa.
The next day ay pinuntahan ni JB si Rachelle at dinalhan ng food ang family nito dahil maraming sobrang food na dinala nila after the wedding reception and he invited her na magdinner doon sa bahay nila. After dinner ay nag-usap sila sa kwarto ni JB.
“Anong gusto mong gift this Christmas? Magha-honeymoon sila Ate Nicole sa Hongkong at magpapabili ako doon.” Sabi ni JB.
“Huwag na nakakahiya naman sa Ate mo.” Sabi ni Rachelle habang tinitingnan ang drawing table ni JB sa loob ng kwarto nito na magulo at nagkalat ang mga materials at ibang gamit sa projects nya. “Hitting the deadline. Hahaha!” Biro nya.
Hinila sya ni JB paupo sa bed nya and held her hands, “Rach, can you please promise me na may maasahan ako after all these years na pinahintay mo ako? Malapit na tayong mag-graduate, siguro naman handang-handa ka na by that time.”
She smiled and touched his face, “Oo naman. Huwag mo muna masyadong isipin yan for now para maka-focus ka, tayo, sa pagtatapos natin… ‘pag Cum Laude ka sasagutin kita agad ng oo.” Biro nya.
“What??? Andyan ka na naman sa condition mo! Pinaiikot mo lang ang ulo ko, ano?” Naiinis na sabi ni JB.
“Hindi! Para naman ma-inspire ka. Alam ko naman na kaya mo yan eh, ikaw pa. Promise talaga.” Sabi ni Rachelle sabay kindat sa mata.
“Paano kung hindi ko maabot uli ha? Huwag mo akong gagaguhin at makatikim ka sa akin.” Pagbabanta ni JB sa kanya.
“Makatikim ng alin?” Tanong ni Rachelle.
“Huwag na!… Cum Laude ako o hindi pagkatapos ng graduation natin sasagutin mo na ako sa matamis mong oo, okay?” Seryosong sabi ni JB pero tinawanan lang sya ni Rachelle.
Hinatid sya pauwi ni JB sakay uli sa motorsiklo na binigay ng dad niya at natuwa naman si JB na mahigpit ang yakap ni Rachelle sa kanya habang nakapatong ang baba nya sa balikat ni JB habang bumabyahe. Rachelle started to realize na rin na si JB ang gusto nyang maging boyfriend at wala nang iba.

Chapter 10

Hindi na naman uli sila nagkikita palagi dahil sa sobrang busy sa mga deadlines nila sa school. Mas lalo syang laging tinatawagan ni JB dahil natatakot si JB kung baka may ibang suitor sya uli. Nang dumating ang Christmas ay binigyan nya ng gift si Rachelle na isang authentic LV wallet at Danish cookies na favorite niya na pinabili ni JB sa Ate nya sa Hongkong noong nag-honeymoon ang bagong kasal. Then they went to church together on Christmas day and dropped by again at JB’s favorite place doon sa may tabing dagat watching the sunset again.
“The next time we come here, I’d be kissing you in front of that beautiful sunset.” He whispered on Rachelle’s right ear habang nakaupo sila sa sand watching the sunset.
“Talaga?” Nakangiting sabi ni Rachelle. Kinikilig na rin sya dahil natutunan na rin nyang mahalin si JB dahil nakikita nya ang pagtatyagang paghintay sa kanya. She also realized na it’s about time to have a boyfriend na dahil matatapos na sya sa college. Hinawakan ni Rachelle ang kaliwang braso ni JB and rested her head on his left shoulder. They watched the sunset silently and then decided to go home.
On Valentine’s day JB invited Rachelle on a romantic date for the first time. Madalas naman silang lumalabas or nagdi-dinner but he hasn’t brought her on fine dining restaurant for a special date. Ayaw sana ni Rachelle dahil sa weekday natapat ang Valentine’s day at kapwa sila may mga klase pero nagpupumilit si JB. Hiniram ni JB ang car ng daddy nya at hinintay si Rachelle na matapos ang last subject nito dahil mas maagang natapos ang klase ni JB. Nagdala na rin ng dress si Rachelle at nagpalit nalang sa CR after her last subject. JB waited her on the parking lot and he was happy and proud to see her in a sexy red sleeveless dress.
“Happy valentine’s!” Binati nya agad si JB pagdating nya at nakita nya ang bouquet of red roses lying on the passenger’s seat pagbukas nya at isang box of chocolate na favorite nya. Kinuha ni JB para makaupo sya and then gave her the flowers and the chocolate.
“For my one and only love. Happy valentine’s!” Gusto nyang halikan sa lips si Rachelle pero alam nyang it’s not proper yet.
“Ang corny mo! Hahaha!” Natatawa si Rachelle habang umupo. “Thanks!”
 
Nagpa-reserve pala si JB sa isang restaurant na over looking sa city at very romantic. Very nice ang ambiance at may live band din. They both enjoyed the night na parang first time lang nilang lumabas.
“Ga-graduate na tayo next month pala ano.” Sabi ni Rachelle. “Magpa-party talaga ako at maglalasing after graduation. Hahaha!” Biro ni Rachelle.
“Bakit ka maglasing?” Tanong ni JB.
“Dahil nakakapagod mag-college at sa wakas matatapos ko na rin kaya gusto kong mag-celebrate talaga.” Sabi ni Rachelle.
“O sige samahan kitang maglasing dahil kung baka mababaliw ka ako ang liligpit sa ‘yo agad at if gusto mong magsamantala ako lang ang pagsasamantalahan mo.” Biro ni JB at nagtawanan silang dalawa.
 
Hindi sila masyadong nagtagal dahil may pasok pa sila bukas at malayo pa ang byahe nila pauwi. Hinatid nya sa bahay si Rachelle around 9pm at hindi na pumasok si JB dahil gabing-gabi na.
“Rach, pwede bang humingi ng isang kiss?” Tanong ni JB bago lumabas ng car si Rachelle.
“Ano? Ilang beses mo na akong hinalikan at nagpapaalam ka this time. Ang weird mo.” Biro ni Rachelle.
“Ibang kiss ang gusto ko, alam mo na.” Nahihiyang sabi ni JB.
Naiintindihan ni Rachelle ang ibig sabihin ni JB kaya she kissed her on his lips for the very first time pero saglit lang and then she smiled. “Good night.” Then she opened the door.
“Pwedeng isa pa?” Sabi ni JB na sobrang saya sa nararamdaman nya.
“Naku John Bernard, umuwi ka na at may pasok pa tayo bukas. Mag-iingat sa pagmamaneho okay?”
“I love you, Rach!” Pahabol ni JB na nakangiti sa sobrang tuwa.

Chapter 11

Natapos din ang final exams and in 3 weeks ay graduation na nila. JB was even more happier when he learned na Cum Laude talaga sya. Hindi biro ang maging Cum Laude sa kursong kinuha nya pero natupad pa rin ang pangarap nya hindi lang dahil sa inaasam nyang sagut ni Rachelle kundi dahil alam nyang he will have a good career to start at lalo pa kung mag-top sya sa board exam. Hindi nya agad sinabi kay Rachelle na Cum Laude sya pero nalaman agad ito ni Rachelle dahil binalita ito ng mommy ni JB sa mamay ni Rachelle. This is it, sabi ni Rachelle sa sarili nya. Masaya sya at excited pero kinakabahan.
Nagtataka sya na hindi na naman sya kinakausap ni JB for a few days after knowing the good news. She was expecting that JB would tell her the good news agad pero hindi man lang nagtext or tumawag sa kanya at naiinis na naman sya. Pinalampas muna nya ang isang linggo at nang hindi talaga sya kinausap ay pinuntahan nya ito sa bahay nila.
“Tita si JB nandyan po ba?” Tanong nya sa mom ni JB nang dumating.
“Nasa kwarto nya. May lakad ba kayo at nanghiram sya sa car ng daddy nya?” Tanong ng mom ni JB. “Puntahan mo nalang sa kwarto nya.”
Nagtataka sya kung saan ang lakad ni JB na hindi man lang nagte-text sa kanya. She slowly knocked the door and JB was surprised to see her when he opened it.
“May date ka ano? Kaya pala hindi mo ako kinakausap dahil may sekreto ka. May lakad ka daw sabi ng mommy mo. Sinong ka-date mo ngayon ha? Iniiwasan mo na naman ako!” Nagtatampo na si Rachelle at nang bigla syang niyakap ni JB ng mahigpit at hinalikan sa lips ng matagal behind the closed door. She was very surprised and she can no longer resist because she felt like she was floating in the air and wanted his kiss, and so she entrusted herself to JB. It was very intense but passionate kiss that he had been wanting for the longest time and Rachelle felt weak and gave in. Nahihiya sya after they kissed and she rested her head on JB’s chest as they kept on hugging each other silently. Niyakap sya lalo ng mahigpit ni JB and then he cupped her face with his hands and kissed her again. This time he was slowly kissing her enjoying the pleasure of it because he was already certain that he has Rachelle as his own now.
“Hindi mo pa ako sinasagot, may lakad ka ba? May ka-date ka?” She asked him after they kissed.
“Ikaw naman ang nagseselos this time.” Tinutukso nya si Rachelle. “Ang cute mo pala pag nagseselos ka. Halika nga dito.” He slowly grabbed her and they sat down in his bed. “Pupuntahan na sana kita eh, naunahan mo lang ako.” He said as he tried to fix the hair in her right ear. “At saka wala naman akong ibang ka-date kundi ikaw lang naman eh. At lalo na ngayon, sa wakas, nanalo na rin ako at girlfriend na kita.” Nakangiting sabi nya.
Nakasimangot pa rin ang mukha ni Rachelle, “Ba’t hindi mo ako kinakausap the past days? I’m sure hindi ka na busy dahil tapos na lahat eh. Kung kelan libre na tayong dalawa dinideadma mo uli ako.” Nagtatampo pa rin sya.
Natawa lang si JB, “Sinadya ko yon para ikaw ang kusang lalapit sa akin dahil pinahirapan mo ako ng matagal na panahon. O di ba, wala nang madaming salita at natikman ko agad ang masarap mong halik na matagal ko nang inaasam-asam.” Tinutukso nya lalo si Rachelle.
“Nang-aasar ka talaga ano?” Sabi ni Rachelle. Niyakap sya uli ni JB and kissed her again as he laid her down in his bed. “I just realized that you are a good kisser pala.” Nakangiting sabi ni Rachelle na nakatitig sa mga mata nya pero nahihiya pa rin at biglang tumalikod and pressed her face on his pillow. Tinukso sya lalo ni JB by kissing her nape and all over her face and head, down to her shoulders and neck at natatawa si Rachelle dahil nakikiliti sya. “JB, ano ba? Tama na!”
At umalis sila at nagpunta uli doon sa favorite place ni JB sa tabing dagat and as he promised, he kissed her in front of the sunset. He was very happy and could not ask for anything more in his life.
“Ikaw ang una ko at huli, my first and last.” Sabi ni JB habang inaakbayan nya nang mahigpit si Rachelle as they watched the sunset.
“Thanks for patiently waiting for me. You truly deserve what you have been waiting for. I’m all yours now.” Nakangiting sabi ni Rachelle.
“I love you so much.” Sabi ni JB and held her left hand and kissed.
“I love you, too.” Sagot naman ni Rachelle as he leant her head on his shoulder.
When it was dark ay umalis na sila sa tabing dagat and had their dinner at a seafood and grill house na nagustuhan ni Rachelle at matapos ay hinatid na nya si Rachelle sa bahay nila. Tinutukso sya ng kuya dahil abot tenga ang ngiti nya nang dumating sila.
JB and Rachelle were both very happy on their graduation day at may graduation party sa bahay nina JB at sinabay na rin si Rachelle para iisang handaan nalang sila. They invited their close friends and classmates.

Chapter 12

JB was taking his review class while Rachelle was working as an OJT in a Construction firm kaya every weekend nalang sila nagkikita. They always go to church every Sunday then they always had dinner after. After a few months, matapos mag-review ay gusto agad mag-take ng board exam si JB.
“Ate Nicole is buying a new car so ibibigay nya sa akin ang old car nya. Samahan mo ako sa Manila para mag-file sa PRC for board exam at the same time mag-date tayo doon, mag absent ka nalang muna.” Nakangiting sabi ni JB ky Rachelle habang nagdi-dinner sila after church.
“Wow! Ang layo nyan ha. Mapapagod ka sa pagda-drive.” Sabi ni Rachelle.
“Hindi, okay lang. Basta ikaw ang kasama ko.” Sabi ni JB. “You bring extra clothes dahil mag-overnight tayo doon.” Mahinang sabi nya para hindi marinig sa ibang tao.
“Aba, at parang may masama kang balak ah. Magtatanan na ba tayo?” Biro ni Rachelle.
“Hindi na kita kailangan itanan kung gugustuhon ko okay? Malayo kaya ang Manila nakakapagod mag-drive ng round trip. Gusto mo ikaw ang magdrive pabalik?” Sabi ni JB.
“Ayoko nga wala pa akong license.” Sabi ni Rachelle.
 
Nagpaalam si JB sa parents ni Rachelle na pupunta sila ng Manila. They left very early at dawn para maabotan ang saktong opening ng office hour ng PRC. Nakatulog si Rachelle sa haba ng byahe but very excited sya dahil first time nyang makapunta ng Manila. Si JB naman ay ilang  beses na nakapunta dahil pinapasyal sila ng daddy nya tuwing school break so medyo kabisado na nya ng konti ang papunta doon.
“Hi babe, good morning.” Nakangiting sabi nya nang magising si Rachelle after two hours of straight driving.
“Nasa Manila na ba tayo?” Tanong naman nya.
“Hindi pa. I think mga isang oras pa. It’s 6am pa naman. Are you hungry na?” Tanong ni JB. “Let’s drop by muna sa fastfood mag-breakfast muna tayo. Ano’ng gusto mong kainin?”
“I want to eat somewhere na wala sa bayan natin.” Sabi ni Rachelle.
 
After nag-breakfast sa isang fastfood na walang branch sa bayan nila ay umalis agad sila para maaga silang makarating sa pupuntahan nila. Maaga silang nakarating at mahaba agad ang pila for registration sa board exam. Tinutulungan ni Rachelle si JB sa mga documents and other requirements para mabilis matapos at makapagpahinga sila dahil sa layo ng byahi nila. Natapos nga nila ang pakay ni JB at lunch time at nagugutom na sila.
“Babe, doon tayo sa mall maglunch then let’s watch a movie after.” Nakangiting sabi ni JB nang paalis na sila sa PRC at papunta sa isang sikat na malaking mall. “Nakapanood ka na ba ng sine?”
“Hindi.” Natawa si Rachelle. “First time ko nga makapunta dito eh.”
“Really? Pinapasyal kami ni daddy dito tuwing school break dati and then he treated us on a movie. Kasikatan noon ng Harry Potter at tuwang-tuwa kami ni Ate… We can enjoy the rest of the afternoon na dahil natapos natin ang lakad natin.” Sabi ni JB as he kept on kissing Rachelle hands as they were stuck on a heavy traffic. “Thanks for being with me all the time. Halos lahat ng accomplishments ko palagi kang nandyan.”
“Sana saka nalang kita sinagot kung magta-top 1 ka sa board exam, ano?” Biro ni Rachelle. “Dahil lahat ng condition na binigay ko sa ‘yo tinupad mo.” At natawa sya.
“Sobra-sobra na yata ang pagpapahirap mo sa akin ah. Kung hindi lang kita sobrang mahal hindi na ako magtatyaga at maghahanap nalang ako ng iba. At saka nagpapakipot ka pa eh, alam ko namang love mo rin ako eh.” May halong pagtatampo na sabi ni JB. “Wala ka nang lusot, okay?”
Tinawanan lang sya ni Rachelle. “Ang swerte ko talaga.” And she kissed JB on his cheek and leant her head on his shoulder dahil mahina ang usad ng traffic. “Sobrang traffic talaga dito ano? I’m so hungry na.”
 
They had lunch at a restaurant inside the mall and then nanood ng sine after. When it was almost getting dark ay lumabas na sila at nag-search kung saang hotel sila mag-overnight na malapit lang doon sa mall because they were not familiar of the place if they would go farther pa.
 "Marami ka yatang pera ngayon ah.” Biro ni Rachelle habang pumasok sila sa lobby ng hotel.
“Binigyan ako ni dad ng cash gift sa graduation ko.” Nakangiting sagot nya. “At magagamit ko first time ever ang credit card ko.”
“Talaga lang ha. Ang mahal kaya dito at wala akong maraming pera.” Nahihiyang sabi ni Rachelle. “Paano mo babayaran yang credit card mo wala ka pang work?”
“Eh, kung ma-short ako maghuhugas nalang tayo ng pinggan sa restaurant nila.” Biro ni JB. “Joke lang. Supplementary naman ako ni mom so sya na magbabayad.” Sabi ni JB as they went inside the elevator.
It was their first time alone so they savored each moment and spent the night together full of love and excitement. Then they went home after lunch the next day.

Chapter 13

Top ten lang si JB sa board exam yet everybody was very happy na rin sa lahat ng tagumpay nya lalo na si Rachelle. After celebrating thanksgiving party for JB's success they both went on a vacation for two nights in Boracay to give themselves a break. Hanggang nag-start na rin mag-review for the board exam si Rachelle while JB was hired immediately in a prestigious construction firm in their town. Tinutulungan nya rin si Rachelle sa pagre-review para sa board exam nito dahil gusto nyang mag-top din si Rachelle pero hindi ito natupad. When Rachelle took the board exam she didn't make it to the top 10 pero masaya pa rin sila at kapwa na sila mga professional at the age of 22. 
When there was a vacancy at JB's office she asked Rachelle to apply dahil gusto nya magkakasama pa rin sila sa work. She was hired pero doon sya na-assign sa isang branch na may 30 minutes ang layo sa branch nila ni JB. They didn't have much time to see each other everyday kaya every Sunday nalang sila nagkikita, they always went to church then dinner after. Parang routinary na ang life nilang dalawa every week or every month for 4 years of being a couple that it seems like it was already boring. May konting tampuhan pa rin at bati rin agad na hindi naman maiiwasan sa mga normal na couples. 
Until one day, there was a newly hired young female Architect sa office nila JB. She was pretty and sexy and in just a few days of being part of that construction company, she started to show some affectionate gestures to JB already. Flirtatious kasi si Cindy at halatang may gusto sya ky JB. They were both assigned to the same project kaya palagi silang nagkakasama sa mga lakad nila. JB was very caring din kasi sa lahat ng tao and he has been nice to Cindy and when he noticed that Cindy liked him, he took advantage of it. Para syang nanibago at na-realize na all of his adulthood ay kay Rachelle lang sya naka-focus. Sa sobrang close nila ni Cindy ay minsan nakakalimutan na nya na may Rachelle na sya at napansin ito ng mga kasamahan nila. Nang malaman ito ni Rachelle from their other colleagues ay nag-search sya sa profile ni Cindy sa Facebook. She saw one of her latest posts doon sa construction site na kasama si JB at masayang nakangiti na magkatabi silang dalawa.
"Good morning, Cindy." Bati ni JB one time nang dumating sa office nila. "Did you have coffee already? I can make two if you haven't yet." 
"Nope, and I'd be so happy if you make one for me, too" She said with a big smile na may halong kilig sa simple offer ni JB sa kanya. 
"Mag-site visit pala tayo uli later at 3pm because the new materials arrived already so kailangan natin e-check if they have started the interior already or hindi pa. Alam mo kasi minsan, the workers are delaying their tasks if walang nagsa-site visit para humaba ang number of days na babayaran natin sa kanila especially if patapos na ang project." Paliwanag ni JB while making 2 cups of coffee in the small pantry.
"Ganun ba? Can we use my car nalang later when we go there so I can be familiarized with the location? You know, so I can visit there anytime if I need to." Pakiusap nya ky JB but she was only trying to seduce him whenever and however she can.
"Sure ba. Will you trust me to drive your car?" Biro ni JB.
"Of course!" Nakilig at excited naman sya kahit hindi pa sila umalis.
Suddenly before 3pm ay na-realize ni Cindy na nawala pala ang susi ng car nya at hinanap nya ito sa drawer nya pero wala. JB tried to help her find the key so he thought it might be left sa loob ng car so they both went out to the parking lot. 
Just as they both went out together going to the parking lot para umalis ay saka dumating si Rachelle at sosorpresahin nya sana si JB. Hindi na muna sya bumaba sa taxi na sinakyan niya at nakita niya silang dalawa sa tapat ng car ni Cindy habang niyakap ni Cindy si JB ng mahigpit and kissed on his cheek before she went inside the car dahil nagpapasalamat sya ky JB sa tulong nito sa kanya na makuha ang key na naiwan sa loob ng car nya. Hindi maiitindihan ni Rachelle ang nararamdaman nya sa mga sandaling iyon dahil ngayon nya lang nakita si JB na may kayakap na ibang babae na hindi nya kilala. Hindi na sya bumaba sa taxi at sa halip ay umuwi nalang sa kanila. She did not cry but she was hurt because she felt she was betrayed by JB secretly. Pumasok agad sya sa kwarto nya na matamlay when she arrived at hindi na naghapunan. Habang ginabi na nang umuwi si JB sa bahay nila dahil nag-dinner muna sila ni Cindy after sa construction site visit nila.

Chapter 14


Rachelle was thinking deeply while lying in her bed on that night and the scene she saw earlier kept flashing in her mind. Para syang natauhan bigla that since childhood ay kay JB lang umiikot ang mundo nya. Masaya naman sya, silang dalawa, they both have everything they wanted and they needed, they both have supportive families, she could not even ask for more, but it seems like there was something that she needed to change and prove to her self. 
She turned off her cellphone para hindi sya makontak ni JB but JB called on their landline instead at ang mamay nya ang nakasagut.
"Rachelle, anak, nasa telephone si JB, ang sabi off daw ang cellphone mo." Sabi ng mamay nya nang pumasok sa kwarto nya.
"Mamay, please pakisabi po tulog na po ako." Pakiusap nya.
"Nagtampuhan ba kayo at ayaw mo syang kausapin ha?" Tanong ng mamay nya.
"Basta please po mamay. Pakisabi nalang na low batt na rin ang cellphone ko." Sabi nya.
She logged out all of her social media accounts sa laptop nya. Then naisipan nya mag-search about interior designing in other countries, particularly in Dubai. Bigla nyang naisipan mag-search ng hiring sa Dubai. Marami kasi syang classmates na nasa Dubai and they were earning well. Nang makontak nya through email ang isang classmate nya na nasa Dubai ay tinulungan sya kung papano mag-apply sa isang agency na nasa Manila. Rachelle suddenly realized that she must start to learn how to be independent and live on her own now that she's getting older. Gusto nya munang magpakalayo kay JB dahil masyado na syang dependent ky JB. Marami syang na-realize after what she saw today when she went to JB's office. Naisipan nya na subukang mag-explore the outside world dahil may skills and talent naman sya that she should have been using to prove to her self that she can do something to advance her career. Mabuti nalang at may passport na sya kasi balak sana nila ni JB magbakasyon sa Hongkong or Singapore kung makaipon ng malaki. She printed all her art works and designs for her portfolio and prepared the other documents necessary for her application na sabi ng classmate nya. It was late in the evening na but she called her mamay and papay to talk seriously on what she just decided to plan.
"Mamay, Papay, may gusto po akong sabihin sa inyo. It's the biggest decision I have to make po dahil hindi na po ako bata and this is for my future na rin po. Sana po papayag kayo na mag-abroad po ako sa Dubai." Sabi ni Rachelle sa mga parents nya na kausap nya sa harap ng dining table nila.
"Ano???" Nagulat ang papay nya."Bakit biglaan yata ang decision mong yan? Never ka namin narinig na aalis dito sa bayan natin, kahit man lang mangibang bayan or lugar eh hindi mo nabanggit kahit minsan yan, pero ngayon biglang gusto mong mangibang bansa? Ang layo nyan!"
"Anak, ano ba kasi ang nangyari sa inyo ni JB?" Tanong ng mamay nya. "Alam kong may dahilan kung bakit biglaan yang decision mo ngayon."
"Parang natauhan ako bigla, mamay, papay." Sabi ni Rachelle. "I think it's about time na kailangan kong matotong maging independent sa buhay ko dahil hindi habang buhay nandyan kayo or si JB para sa akin."
"Anong mabigat na dahilan kung bakit bigla mo na-realize ang lahat nang 'to ngayon?" Tanong ng papay niya. "Meron kang mabigat na dahilan, alam ko 'yon."
Natahimik si Rachelle saglit. Few minutes later ay saka lang lumabas ang luha sa mga mata nya. "Nakita ko po kasi si JB kanina sa labas ng office nila na may kayakap na babae na kasama nya sa work. Ngayon ko lang po kasi nakita si JB na may ibang babaeng kayakap at iba ang kutob ko dahil masayang-masaya sila at hinalikan sya ng babae at sabay umalis." Saka lang nya nailabas ang hinanakit sa nakita nya kanina. "Pero hindi po ako nagalit sa kanya, nasaktan lang po ako. Na-realize ko lang po na 'yong nangyari kanina ay parang isang signal na I need to do something in my life na hindi naka-dependent sa isang tao. I need to explore the outside world dahil buong buhay po akong naka-depend sa kanya, sa kanya lang umiikot ang mundo ko." Umiiyak na syang nagpaliwanag at narinig ito ng kuya nya at lumapit na rin sa kanilang tatlo na nag-uusap.
"Bakit hindi mo sya harapin at pakinggan ang paliwanag nya? Baka naman kaibigan lang yon at masyado kang nagsuspetsa at hindi mo man lang narinig ang side nya." Sabi ng mamay nya.
"What's your problem, sis? Almost midnight na yata." Sabi ng Kuya Robert nya.
"Kuya, pwede mo ba akong samahan sa Manila bukas? Pupuntahan ko po yong agency na sabi ng classmate ko at may hiring sila for Dubai. Kompleto naman po ang requirements ko pati passport ko." Sabi ni Rachelle.
"What? Ang layo niyan ah!" Nagulat ang kuya Robert nya. "Bigla-biglaan yata ang decision mo. Never mo nabanggit na mag-aabroad ka ah."
"Sige, kaya ko naman siguro kung ako nalang ang pupunta. May Google map naman kung sakali." Nangiti si Rachelle sa sinabi nya.
"Hindi anak. Sasamahan ka ng kuya mo bukas kung decided ka na talaga." Sabi ng mamay nya dahil parang naawa na sya sa nag-iisang dalaga nya.
"Alam mo, masyado ka lang nagpadala dyan sa selos mo kay JB. Alam mo bang hindi basta-basta 'yang gagawin mo? Na-realize mo ba kung gaano kalaki ang changes at adjustment sa buhay mo sa decision mong 'yan?" Sabi ng papay nya na hindi masaya sa decision nya. "Pwede bang palipasin mo muna yan ng ilang araw saka ka mag-decision sa buhay mo?"
Rachelle was silent for a moment. Then her mamay hugged her dahil alam nyang nahihirapan si Rachelle sa situation nya ngayon. 
"Anak, alam mo bang ni minsan hindi ka pa nailayo sa amin ng papay mo mula pagkabata mo? Ngayon nga kahit matanda ka na, kahit isang gabi ka lang hindi umuwi dito ay nalulungkot talaga ako. Eh, kung mag-aabroad ka, one year, two years, or three years kang hindi namin makikita anak." Mangingiyak na ang mamay nya sa sinabi nya.
"Mamay, hindi na po ako bata, 26 na po ako. Kaya kailangan ko pong matotong maging independent. Malaki naman po ang offer kung matanggap ako at kapag nakaipon na po ako ng malaki ipapa-renovate ko tong bahay natin." Sabi ni Rachelle.
"Huwag na huwag mo kaming sisihin kung anomang mangyari dyan sa decision mong mag-abroad ha. Baka naman wala pang isang buwan pag-alis mo at uuwi ka agad dito dahil hindi mo pala kayang malayo sa amin at kay JB." Sabi ng papay nya.
"Hindi po papay. Pangako ko po sa inyong lahat na hindi ko po pagsisisihan anomang mangyari sa akin or sa plano ko ngayon sa buhay ko. I'll try my best na kakayanin ko pong mamuhay mag-isa at magsusumikap po ako para gaganda ang takbo ng career ko at magiging proud kayo sa akin." Sabi ni Rachelle.
The next day, nag-absent sa work ang kuya Robert ni Rachelle para samahan sya sa pagpunta ng Manila doon sa agency. Ganun na rin si Rachelle nag-absent din sya at balak na nyang mag-resign agad once matanggap sya sa application nya for Dubai.

Chapter 15


It was 5am nang umalis sila ni Rachelle at kuya Robert nya gamit ang car ng kuya nya papunta ng Manila. May interview sya at 1pm with the employer dahil very urgent ang hiring na iyon kaya maaga silang umalis at baka mahirapan silang hanapin ang agency kung sakali at may enough time pa sila. Nakalimutan na rin syang tawagan uli ni JB the next day dahil busy ito and enjoying Cindy's company as well.
Maganda naman ang takbo ng interview ni Rachelle with the employer and he was impressed with her portfolio so she was hired immediately but she needed to wait the visa for at least 1 month. Malaki naman ang offer sa kanya at very happy sya on that day despite of what happened yesterday when she was supposed to visit JB. Nakalimutan na rin nya kahit sandali ang sakit na naranasan nya kahapon dahil very hopeful sya na gaganda ang takbo ng career nya soon. Umuwi sila agad ng kuya nya at excited syang ibalita sa family nya ang good news nya. She planned to stay in Manila near the agency while waiting for her visa dahil para masimulan na nyang maranasang mamuhay mag-isa. 
She went to her office the next day and talked to her boss about her immediate resignation and her reason was she got a new job in another town that will give her a chance to work abroad. Hindi nya sinabi ang totoo na she was hired for Dubai already. Her boss refused to accept Rachelle's immediate resignation. She needed to render it for one month muna but Rachelle insisted to leave the company soon. She already packed her stuff and decided to stop working the next day because she will be going back to Manila soon. Nagulat lahat ng kasama nya pero natuwa na rin sila para kay Rachelle dahil maganda ang opportunity na naghintay sa kanya. Nakiusap naman sya sa mga kasama nya na kilala rin ni JB na walang magbabalita muna kay JB.
Nalulungkot naman ang parents ni Rachelle dahil matagal-tagal syang mawawala sa kanila dahil 2 years and contract nya. Very worried ang parents nya lalo na ang mamay nya kung sakaling matuloy na ang pag-alis nya and will start to live on her own dahil baka hindi makayanan nya ang lungkot but Rachelle was very positive and determined.
"Mamay, bukas na po ang alis ko papuntang Manila. Maghanap po ako ng maliit na apartment at naiisipan ko pong maghanap ng sideline while waiting for my visa. Gagawin ko po ito para sa sarili ko, para maranasan ko pong mamuhay mag-isa. Don't worry po, kaya ko po talaga at hinding-hindi po ako magsisisi sa gagawin ko." Sabi ni Rachelle sa mamay nya.
"Anak, hindi na ba talaga magbabago ang isip mo? Paano na si JB? Akala ko na kasi magkatuluyan na kayo sa tagal ng panahon na magkasama kayo. Sana nagpakasal nalang kayo agad para hindi na tayo umabot sa ganito." Malungkot na sabi ng mamay nya.
"Kahit na kami na ang gumastos sa kasal nyo sana walang problema basta hindi ka nalang sana umalis dito sa atin eh. At saka, mabait naman talaga si JB at matalino. Kung may problema man kayong dalawa sana pinag-usapan nyo muna. Yong pinagsamahan nyong dalawa pinagtibay na ng panahon kaya hindi na basta-basta magloloko yang si JB." Sabi naman ng papay nya.
"Papay, hindi pa po ako handang mag-asawa marami pa po akong gustong ma-experience sa buhay ko. At saka kung kami talaga ni JB hintayin nya ako kung kelan ako handa. Basta naniniwala po ako na maganda po ang opportunity na naghihintay sa akin sa labas at hinding hindi ko po kayo pababayaan kahit nasa malayo po ako. Yan po ang importante sa akin for now." Sabi naman ni Rachelle. "At saka sa araw ng flight ko papuntang Dubai, gusto ko po kayong lahat maghatid sa akin sa airport. Sinabi ko na po kay kuya Robert yan. Pero si kuya Randy na po ang maghatid sa akin bukas sa Manila dahil malaki yong van nila at sasama daw si Ate Sandra at ang mga bata para na rin daw makapamasyal sila at Saturday naman bukas. Gusto ko ho sana sumama kayo bukas sa amin."
"Huwag na anak. Saka nalang sa pag-alis mo papuntang Dubai pupunta kaming lahat pati si kuya Rick mo." Sabi ng mamay nya. "Tandaan mo anak, anumang mangyari sa buhay mo, nandito lang kaming lahat para sa iyo, may mauuwian ka anomang oras." Naiiyak na ang mamay nya and they hugged each other pati na rin ang papay nya.
"Mamay, pakiusap ko lang po sa lahat na huwag na huwag nyo pong sabihin kay JB ang mga plano ko. Please po mamay, papay. Masisira po ang mga plano ko kung malalaman nya kaya sana po huwag na huwag nyo pong sabihin sa kanya. Basta huwag nyo pa sabihin sa kanya kung nasaan ako at huwag nyo po ibigay ang bago kong contact number. Kailangan ko pong gawin to para sa sarili ko, sana po talaga naintindihan nyo." 
"Matindi talaga yang galit mo kay JB ha. Eh papano kung malaman nya sa iba?" Sabi ng papay nya.
"Bahala na. Basta mag-iingat lang po talaga ako na hindi nya rin malaman sa iba." Sabi ni Rachelle.
Matapos nilang mag-usap ay pumasok na sa kwarto si Rachelle para magpahinga dahil maaga ang alis nila bukas. Tinapos nya nalang mag-impake sa ibang maliliit na bagay na kailanganin nya sa pag-alis at saka nagpahinga na. It was already almost 10pm nang tumawag si JB sa landline nila at si kuya Robert nya ang nakasagot dahil gising pa at nanonood ng TV. Hindi raw kasi matawagan ang cellphone ni Rachelle kaya sa landline na sya tumawag. Sinabihan ni Rachelle ang kuya nya sabihin kay JB na tulog na sya at baka lowbatt na ang phone nya.

Chapter 16


Around 7am the next day ay handa na ang van ng kuya Randy nya. Nailagay na rin ang ibang mga bagahi nya at nagpapaalam na si Rachelle sa mamay at papay nya when suddenly JB arrived to dropped by before going to work. He was very surprised to see Rachelle na paalis na may bitbit na bagahi at pasakay na sana sa van.
"Rach, ano 'to? Aalis ka na hindi man lang nagpapaalam sa akin? Saan ka pupunta? Tinatawagan kita at laging naka-off ang phone mo." Sunod-sunod na tanong ni JB sa kanya habang nagmamadaling lumabas sa kotse nito at hinabol si Rachelle na pasakay na ng van. "Rachelle! Wait! Hindi mo ba ako kakausapin?" Sigaw ni JB habang nanood ang mga parents ni Rachelle sa eksinang iyon.
Hindi na sya pinansin ni Rachelle and she rushed to get inside the van at sinabihan ang kuya Randy nya na umalis na agad. Nagulat naman ang kuya Randy nya at ang wife nito sa nakita nila. 
"Rach, sandali lang please mag-usap muna tayo. Bakit ang dami mong dalang mga gamit? Saan ka pupunta?" Sigaw ni JB sa window car sa tabi ni Rachelle.
"Kuya, please umalis na po tayo." Pakiusap ni Rachelle sa kuya nya.
"Hindi mo ba muna sya kausapin?" Tanong ng ate Sandra nya na nag-alala sa kanilang dalawa.
"Huwag na po, please. Sige na po kuya, please!" Pakiusap ni Rachelle uli. 
At dahan-dahang pinatakbo ng kuya Randy nya ang van para hindi masaktan si JB na nakahawak ang kamay sa window car sa tabi ni Rachelle.
"Rach! Please sandali lang!" Galit na sigaw ni JB at napalingon sya sa bahay nila ni Rachelle at nakitang tahimik na nanood ang mga magulang nito at naaawa sa kanya.
"Mamay, Papay, ano hong nangyari? Ba't biglang umalis si Rachelle na hindi man lang ako kinausap? Saan po sya pupunta?" Tanong ni JB na mangingiyak na ang mga mata. "Kelan ba ang balik nya?"
"JB, anak. Hayaan na muna natin si Rachelle na mag-decision sa buhay nya." Malungkot na sabi ng mamay ni Rachelle. "Erespeto nalang muna natin kung ano man ang plano nya sa buhay nya ngayon."
"Bakit, mamay? Saan po ba sya pupunta? Nag-resign na ba sya sa work nya? Tinatawagan ko po ang phone nya at laging naka-off. Ano po ba ang nangyari at naguguluhan ako?" Sunod-sunod na tanong nya uli. "Susundan ko nalang po sya." JB was about to leave pero hinawakan ang kamay nya ng papay ni Rachelle.
"Hayaan mo na muna sya, JB. Nag-decision sya na gusto muna nyang magpakalayo para matoto syang maging independent. Ginawa namin ang lahat para pigilan sya pero yon na talaga ang decision nya. Malaki na sya at hindi sa lahat ng oras ay nandyan kami palagi para sa kanya or ikaw, hindi sa lahat ng oras nandyan ka para sa kanya, kaya hayaan natin na matoto syang maging independent. Babalik din yon hayaan mo." Sabi ng papay ni Rachelle.

JB was suddenly silent and tried to realize what he could have done to let Rachelle go. Tahimik na syang umalis, sumakay sa kotse nya at umuwi sa bahay nila at hindi na pumasok sa trabaho nya. Nagtataka ang mga parents nya kung bakit umuwi sya. Sinabi nya sa mommy nya na masama ang pakiramdam nya kaya umuwi sya. Cindy called him why he was absent at sinabi nya na masama ang pakiramdam nya. He called Rachelle's office at tinanong doon sa closed friend nya kung talagang nag-resign ba sya.
"Hello, Mylene, si JB 'to. Pwede ba kitang makausap sandali? Are you not busy?" Tanong nya sa kabilang line sa office nila Rachelle.
"Hi JB, bakit anong kailangan mo?" Sabi ni Mylene na kasama ni Rachelle na interior designer din doon sa branch nila.
"Kelan ba nag-resign si Rachelle? Hindi nya kasi ako kinakausap for a few days. Do you know where she is planning to work now?" Tanong ni JB.
"The other day pa sya last nagpunta dito and submitted her resignation. Ayaw nga ni boss pero nagpupumilit sya. She got all her stuff already pero I really don't know kung saan sya magwo-work basta ang sabi maganda raw ang opportunity na ini-offer sa kanya. Ano ba kasi ang nangyari sa inyo at hindi kayo nag-usap? This is such a very big decision that she made and I thought you knew it." Sabi ni Mylene.
"I honestly don't know. Bigla nalang hindi nya ako kinausap. Laging naka-off ang phone nya and whenever I called her sa telephone nila laging sabi tulog or lowbatt ang phone nya. Umalis na sya kanina naabotan ko may dalang bagahe, I tried to stop her so we could talk pero hindi na nya ako pinansin at umalis na nga sila kasama ang kuya nya." Malungkot na sabi ni JB. "Did she ever tell you ba kung may ibang mabigat na dahilan why she needed to leave her work or to leave me?"
"I think you really need to talk. I think she's just not ready now so hayaan mo nalang muna sya." Sabi ni Mylene.
"Please, Mylene, please tell me. Ano ba kasi ang dahilan? I know that she told you something, please sabihin mo kung ano para naman hindi ako magmukhang tanga." Sabi ni JB.
"JB, ayoko manghimasok sa relationship nyo but her decision was so very quick. Nakakagulat talaga and I never expect her to resign because she never mentioned about it sa tagal naming magkakasama dito. She was hurt, but it's up for you to find out why. Yon lang ang masasabi ko, okay? I need to go, i'll see you around." At nagpapaalam na sya.
Napaisip sya ng malalim after talking to Mylene on the phone. He was trying to trace back those last few days na nag-usap sila at nagkita ni Rachelle. He couldn't remember anything na may nasabi syang mali or masama na ikagagalit ni Rachelle except noong last Sunday na hindi sila nagkita para sa usual routine nila na mag-church then dinner after. And then he remembered na hindi nya pala natawagan si Rachelle last Sunday dahil nakalimutan nya at may business meeting sila kasama si Cindy on that day. And then he realized masyado na syang naaaliw sa presence ni Cindy at minsan nakakalimutan na nya si Rachelle. He suddenly felt guilty at naiisip na baka si Cindy ang dahilan. Masyado na syang napalapit kay Cindy at muntik nang matukso dahil very aggressive naman kasi si Cindy.
He then texted Mylene dahil ayaw na nyang maestorbo pa ito sa telephone. He asked Mylene kung si Cindy ba ang dahilan why she was hurt and Mylene's answer was only YES. He kept trying to dial Rachelle's phone the entire day pero hindi na talaga nya makontak. He sent an email and also tried to call her messenger and viber but all of them were logged off. Buong araw syang nakakulong sa kwarto nya at nag-iisip kung anong dapat gawin sa buhay nya. Hindi nya kayang mawala si Rachelle dahil buong buhay nya ay si Rachelle na ang lagi nyang kasama. Kulang na nga lang sana ay ikakasal sila pero hinihintay lang ni JB na makaipon ng malaki para mabigyan ng magarbong kasal si Rachelle. Pero paano kung hindi na sya balikan ni Rachelle?

Chapter 17


Rachelle rented a small bachelor's pad in Manila near the agency for just a month while waiting for her visa. She remembered those days when she came to Manila for the first time kasama si JB at nanood ng sine at nag-over night sila sa hotel. She tried to avoid recalling those happy moments para hindi nya ma-miss si JB at bumili nalang sya ng books so she has something to enjoy. She also applied a part-time job as ESL teacher in a Korean School nearby dahil tamang-tama may urgent hiring sila for just one month lang so she doesn't get bored. She was able to adjust her lifestyle slowly now na nag-iisa nalang sya at hindi nakasalalay sa family nya or kay JB. Lagi pa rin daw pumupunta si JB sa kanila at umaasa na makausap sya but she still warned her family na hindi ipaalam sa kanya kung nasaan man sya at hindi ibibigay ang contact number nya. Matinding parusa ito para kay JB pero hindi sya sumuko sa kakahanap kay Rachelle.
When her visa finally arrived, she called her family to come over to spend one night with her bago sya ihatid sa airport. Pumunta ang lahat ng members of the family ni Rachelle sa Manila, ang tatlong kuya nya na sina Rick, Randy and Robert, pati ang mamay at papay nya para makasama sya sa huling araw nya before she left for Dubai for two years. Her parents cried because she was their only girl and the youngest of the family na kahit kailanman ay hindi pa nailayo sa kanila mula pagkabata. 
"Anak, hindi mo pa rin ba kakausapin si JB para ipaalam sa kanya na aalis ka na? Naawa na tuloy ako sa kanya na pabalik-balik sa bahay para tanungin kung nasaan ka at humihingi ng number mo para tawagan ka." Sabi ng mamay nya nang nasa airport na sila para ihatid si Rachelle going to Dubai.
"Mamay, kung kakausapin ko po si JB ngayon, malamang mababago ang lahat ng mga plano ko at baka hindi pa ako matuloy. Alam mo namang very influencial talaga sya sa buhay ko at baka ma-convince pa ako na hindi tutuloy kaya huwag na lang muna." Sabi ni Rachelle.
"Ano ba talaga ang nangyari sa inyong dalawa at bigla mo na lang syang iniwan?" Tanong ng kuya Richard nya. "Pero maganda na rin tong decision mo dahil maraming magagandang opportunity sa Dubai. Mag-aabroad na rin kaya ako."
"Sige kuya pag naayos ko na po lahat doon tutulungan kitang mag-apply at sumunod ka sa akin." Sabi ni Rachelle.
"At iiwan mo family mo, ganun?" Sabi ng papay nya. "Maayos na work mo dito, mas maganda kasi pag kompleto ang family lalo na pag lumalaki na yong mga anak nyo."
At nang boarding na si Rachelle ay mas lalong umiyak ang mamay nya dahil mami-miss nya ito. When she finally went inside for boarding ay umuwi na rin ang family nya papunta sa bayan nila. Naiiyak si Rachelle nang nasa loob na ng plane pero she must be strong and firm.

She was amazed when she arrived in Dubai. Sinundo sya ng classmate nya kung saan doon sya muna sa apartment nito titira pansamantala until she can find her own place dahil may mga kasama na rin ito doon at masyadong masikip na. She was very happy and excited sa magiging panibagong buhay nya at unti-unti na nyang nakakalimutan si JB. Swerte naman at maayos ang napasukan nyang agency at work, at tuloy-tuloy ang blessings sa buhay nya. Nang makaipon ng pera after a few months ay pinaayos nya ng dahan-dahan ang bahay nila sa probinsya. After one year, she finally was able to travel to other countries for a tour kasama ang mga friends nya doon. Hindi pa rin nalaman ni JB na nasa Dubai na sya dahil bago na ang facebook account nya at gumamit sya ng ibang pangalan and very limited to her family and closed friends lang ang ini-invite nya.
Habang si JB naman ay nagsusumikap na matupad ang mga pangarap nya na magkaroon nga sariling construction firm. When he got a lot projects, he built his own office and had his own staff. He concentrated more on his career para makalimutan si Rachelle pero hindi pa rin sya nawawalan ng pag-asa na magkita sila uli at mapatawad sya. Palagi pa rin sya nagpupunta sa kanila ni Rachelle para kumustahin sya at ang mga magulang nya. Natupad na ang mga pangarap nya na pangarap sana nilang dalawa ni Rachelle pero malungkot sya dahil wala na nga si Rachelle. 

Almost two years na ang dumaan at matatapos na ang contract ni Rachelle sa Dubai. She was convinced by her employer to renew but she declined because she missed home. Kahit binigyan sya ng 1 month vacation ay ayaw nya because she realized she was not happy doon. Hindi naman sya nakahanap ng bagong boyfriend because she stopped entertaining suitors dahil lagi pa rin nyang nami-miss si JB. Nakaipon na rin sya ng malaki dahil maganda naman talaga ang sweldo nya at natoto na rin syang magtipid at minsan may sideline pa sya sa pagpi-painting. When she found a good job opportunity in Makati ay nag-apply sya online so she can try working there para naman malapit pa rin sya sa family nya at pwede nyang bisitahin anytime kung mami-miss nya. Unlike in Dubai na sobrang layo at lagi syang naho-homesick kaya nga she tried to enjoy travelling to other countries. 
She finally decided to go back home when her contract ended dahil tinanggap sya ng construction firm sa Makati na ina-applyan nya online. She called her family to meet her in the airport and they stayed overnight sa isang suite ng isang mamahaling hotel. Tuwang-tuwa ang parents nya when she decided to come back home. Hindi pa rin alam ni JB ang mga pangyayari sa buhay nya because she kept telling her family not to tell JB about sa kanya. Then she found a place to stay na malapit lang sa bago nyang work dahil hindi talaga sya umuwi sa kanila sa probinsya para hindi sya makita ni JB. She was excited again on what lies ahead in her another journey in life after her life in Dubai. 

***** To find out Rachelle's new journey in life, please continue reading in the other novel entitled, A DIFFERENT TRIANGLE LOVE STORY. *****

Comments

Popular posts from this blog

To Sir, With Love

BECAUSE OF YOU

LANGIT AT LUPA